Het leven van Rob en Violette Jessurun speelde zich grotendeels af op Curaçao, maar hun diamanten huwelijk vierde het echtpaar vandaag in Weesp. In het appartement van Rob (85) en Violette (81) aan de Sinnigvelderstraat klinkt om 11.00 uur de deurbel. Het is waarnemend burgemeester Bas Jan van Bochove, die op de galerij nog even snel zijn ambtsketting heeft omgedaan. Er staat voor de visite een feestelijk gedekte tafel klaar met champagneflûtes, bubbels en taart van Wesselman klaar. Een stukje taart wil de burgervader wel, maar de mousserende wijn slaat hij af: “Laten we dat maar niet doen, ik moet straks nog vergaderen”. Als hij vraagt of het stel op hun bruiloft zestig jaar geleden ook zo’n mazzel had met het weer, moet Violette lachen. De eerste veertig jaar van huwelijk woonden ze namelijk op Curaçao, daar is het vrijwel het hele jaar door zomer. De mond van de burgemeester valt zo ongeveer open: “Ik ga elk jaar minstens een keer, maar liefst vaker, naar Curaçao. Al vele, vele jaren. Voor mij is dat het zo ongeveer het paradijs. Waarom bent u daar weggegaan?” KleinkinderenHet diamanten bruidspaar wijst naar hun zoon, die samen met zijn echtgenote en een van hun dochters ook aanwezig is. Het is Errold Jessurun van de Jess Optiek. Ze vertellen dat er behoefte was om elkaar meer dan eens per jaar te zien. Hun beide zoons vlogen al vroeg uit om te gaan studeren in Nederland en hebben hier vervolgens een bestaan opgebouwd. En toen kwamen er ook nog kleinkinderen die ze graag wilden zien opgroeien. Violette vertelt dat ze altijd al de wens had om naar Nederland te gaan, maar dat ze is gebleven voor haar familie. Ze hadden het er bovendien goed, Rob was horlogemaker en Violette werkte bij een bank. Iets meer dan twintig jaar geleden besloot het echtpaar alsnog de stap te zetten. De eerste tien jaar woonden ze in Mijdrecht, daarna verhuisden ze op aandringen van Errold naar Weesp. Ze werden een jaartje ouder en dan is het fijn en ook handig om dichtbij de kinderen te wonen. ‘Ik snap de keuze voor Weesp, in Lelystad wil je nog niet dood gevonden worden’ Of de andere zoon dan ook in Weesp woont?, wil de burgemeester weten. Nee, die blijkt een huis in Lelystad te hebben. “Aha. Ja dan snap ik wel dat de keuze op Weesp gevallen is. In Lelystad wil je nog niet dood gevonden worden”, reageert Van Bochove met een uitgestreken gezicht. Als de mensen in de kamer dat lachend beamen, meldt hij droog dat hij zelf al heel lang een zeer tevreden inwoner van Lelystad is. Dat mag als je waarnemend burgemeester bent, dan hoef je niet te wonen in de stad die je bestuurt. Ook niet als je waarnemingsklus de zesjarige termijn van een kroonbenoemde burgemeester ruimschoots overschrijdt. De ontboezeming over zijn woonplaats levert Van Bochove weifelende blikken op, maar de burgemeester is in het geheel niet verbolgen over het eerdere gegniffel. Dat Lelytown met een ietwat flets imago kampt is hem bekend, hij spot ermee. Maar hij woont er zelf al 24 jaar ‘heel prettig’. Gemeenschappelijke kennissenDan komt Curaçao weer ter sprake en dat levert een levendig gesprek op. Namen van mensen, plaatsen en vakantieverblijven vliegen over en weer en het echtpaar en de burgemeester blijken gemeenschappelijke kennissen te hebben. Hierdoor verloopt het bezoek anders dan gebruikelijk, meestal gaat het gesprek vooral over de rol die Weesp speelt in het leven van de diamanten bruidsparen. Daarom vraagt de burgemeester vlak voor hij echt moet opstappen of Rob en Violette ergens actief in zijn of zijn geweest wat Weesp betreft. Violette vertelt dat ze hier enige tijd lector is geweest in de kerk, dat deed ze op Curaçao ook en in Mijdrecht eveneens. Vrijwilliger in HogeweijOok is Violette vrijwilliger geweest in verpleeghuis Hogeweij, waar ze in een van de groepswoningen hielp bij het ontbijt en de lunch. Van Bochove vindt dat bewonderenswaardig, hij kan zich voorstellen dat het werken met dementerenden soms ongemakkelijk of verdrietig is. “Nee, ik vond het heerlijk, ik heb daar een hele leuke tijd gehad”, verklaart de diamanten bruid. Dat dit verleden tijd is, komt doordat het verpleeghuis door het coronavirus maanden op slot heeft gezeten. Inmiddels zijn vrijwilligers weer welkom, maar de Weespse blijft nu liever thuis bij haar man. Zelf is ze nog fit, maar bij Rob begint zijn leeftijd op te spelen en daarom wil ze er voor hem zijn.Vanavond wordt het diamanten bruidspaar getrakteerd op een diner met de familie. Daarvan zijn ze al op de hoogte, maar de locatie is nog een verrassing. Vanaf links: Rob en Violette Jessurun en burgemeester Van Bochove – Marieke van Vee…
Bron: De Scheveninger