Na jaren van afwezigheid klonk afgelopen weekend op Open Monumentendag de wonderlijke Muiderbergse echo weer. Meteen zijn ook de twee nieuwe echo-oproepers voorgesteld: Claudia de Raadt (77) en Willemijn Leurs (33). Beiden hebben een bijzondere band met de echo.Gehuld in bijpassende historische kleding voelt het alsof de nieuwe oproepers nooit anders gedaan hebben. “Doordat we het niet in ons dagelijkse kloffie doen, zijn we het eigenlijk niet zelf”, vertelt Claudia. “Wij komen regelrecht uit de 19e eeuw.” Last van podiumangst hebben ze gelukkig geen van beiden, maar de vuurdoop op Open Monumentendag vonden de dames wel spannend. Gelukkig hadden ze vooraf al goed geoefend om de echo van Muiderberg met het bijpassende gedicht op te roepen: Echo, echo,Wonder van deez’ drevenReeds eeuwen hield gij krachtig standWat ook verging, gij zijt geblevenNog roemt men u in ieder land.(zo luidt het refrein)Vader De RaadtClaudia de Raadt is geboren en getogen in Muiderberg. Na vanaf haar 25ste in Bussum te hebben gewoond, is ze sinds twee weken weer een dorpsgenoot. “Muiderberg trekt mij altijd en ik vond het geweldig om te horen dat die oude verhalen en de geschiedenis waar mijn vader Piet de Raadt, zoon van burgemeester De Raadt, erg vol van was weer wordt opgepakt. Ik weet nog dat mijn vader echo-oproeper was: van 1975 tot 1985. Daar was ik heel trots op, want ik dacht als kind dat hij de enige was die van de echo wist en dat kon. Hij was er altijd mee bezig. Toen ik schooljuffrouw was in Laren en later in Bussum ging ik ook met mijn klas naar de echo. Het is echt uniek voor kinderen om dat te horen.”‘Mijn vader was er altijd mee bezig’Het moment dat Jos Gunneweg en Jan de Beus van Stichting Monumentaal en Historisch Muiderberg (MHM) op zoek gingen naar echo-oproepers kwamen ze al snel bij Claudia terecht. “Ze vertelden mij dat ze iemand zochten die dit wel durft, een duidelijke stem heeft enzovoort. Ik keek ze aan en had het wel door: de boodschap is duidelijk”, lacht Claudia. “Ik ben altijd heel druk geweest, maar op dit moment heb ik het wat rustiger dus dat sluit naadloos aan.”GetrouwdWillemijn Leurs las over de zoektocht naar nieuwe echo-oproepers in het MuiderNieuws. Ze besloot de stoute schoenen aan te trekken en te solliciteren. Haar bijzondere connectie met de Muiderbergse echo maakte indruk. “Al als klein meisje was ik geïnteresseerd in de echo”, vertelt Willemijn. “Ik kom uit Muiderberg en trok altijd naar de echo. Op een gegeven moment kreeg ik een vriendje uit Muiden en we spraken stiekem af in het Echobos. Daar hadden we onze afspraakjes en bleven we soms uren weg, totdat onze ouders zelfs belden waar we bleven. Uiteindelijk zijn we in 2017 bij de Echomuur getrouwd. Een aantal jaar geleden stond nog in de krant dat het nooit mogelijk zou zijn om bij de Echomuur te trouwen, maar dat hebben wij toch voor elkaar gekregen. Wij zijn het enige stel dat daar ooit is getrouwd.”‘Wij zijn het enige stel dat daar ooit is getrouwd’Het wonder van de echo had Willemijn tot voor kort nooit in het echt bij de Echomuur gehoord. In haar jeugd werd de echo niet of nauwelijks opgeroepen. “Ik heb het nooit echt luid en duidelijk gehoord tot een paar jaar geleden bij de opening van Florisberg. Daar werk ik en aan de muur hangt het refrein van het Echo-gedicht. Annie Slokker droeg het destijds voor en dat was de eerste keer dat ik het in levende lijven heb gehoord.” © Bob AwickNachtkaarsHet oproepen van de echo is met de komst van Claudia en Willemijn, die tevens familie van elkaar zijn – de overgrootmoeder van Willemijn is een zus van Claudia’s moeder -, is na jaren van afwezigheid weer terug. “Comité Oud Muiderberg was vanaf eind jaren 60 tot net na de eeuwwisseling actief”, vertelt Jos Gunneweg van Stichting MHM. Er zijn in die jaren allerlei activiteiten op dit gebied als een nachtkaars uit gegaan. Vorig jaar hebben een aantal Muiderbergers – dat uiteindelijk Stichting MHM heeft gevormd – de koppen bij elkaar gestoken en die dingen nieuw leven ingeblazen, waaronder het fenomeen van de echo-oproeper.” ‘Al rond 1800 liet een der tuinlieden van de eigenaar van Rustrijk het fenomeen horen’De echo dateert minimaal 350 jaar terug. Destijds rond 1660 is de oorspronkelijke Echomuur gebouwd gelijktijdig met hof Rustrijk, waarbij de muur in de grote tuin is gebouwd. De mythe is dat de echo al langer bestaat dan de muur. “De echo-oproeper was een functionaris waarvan ik ben nagegaan dat al rond 1800 een der tuinlieden van de eigenaar van Rustrijk het fenomeen liet horen”, vertelt Gunneweg. “De oproeper ging op een plek staan die goed was bepaald en vijf meter daar vandaan gingen de gasten staan. De oproeper riep met luide stem een bepaald gedicht en de mensen op de andere plek hoorden dan de wonderlijke echo.” In de loop der jaren zijn er minstens tien echo-oproepers geweest. De laatste is Annie Slokker in 1988, die de laatste jaren wegens haar toenemende leeftijd niet meer als oproeper actief is. Stichting MHM is daarom zeer blij met de twee nieuwe oproepers, die op bepaalde momenten zoals Open Monumentendag de echo zullen oproepen voor publiek…
Bron: De Scheveninger